Barbara Villiers.jpg Rozmiar 41 KB

Kochała życie i czerpała z niego pełnymi garściami. Olśniewająca uroda, niespożyta energia, zdrowie i zapał do negowania wszelkich autorytetów pchały ją od romansu do romansu. Niestrudzona w rozwiązłości doczekała się przydomków: Wiadoma Miss, Lady Barbarzynka czy Dziwka Imperium. Nie przejmowała się tym…

Najpowabniejsza i najbardziej zuchwała z kochanek angielskiego króla Karola II Stuarta przyszła na świat w 1641 roku w znakomitej angielskiej rodzinie. Już od wczesnej młodości lubiła flirt i uciechy ciała. W wieku 18 lat wyszła za mąż za rojalistę Rogera Palmera- młodzieńca dobrze wychowanego i wiernego, ale jak mówiła nudnego. Już rok po ślubie Barbara poznała starszego o 11 lat, postawnego i atrakcyjnego kawalera- księcia Karola Stuarta, przyszłego króla Anglii.

Kochanką Karola została w dniu jego trzydziestych urodzin 29 maja 1660 roku. Historyk Osmund Airy pisał: „Od tamtej chwili sprawowała niepodważalną, absolutną władzę nad rozpustnikiem o temperamencie południowca, dla którego w rzeczy samej była dobraną partnerką. Jej despotyzm nie osłabł nigdy, choć z dnia na dzień język stawał się coraz bardziej prostacki, nienawiść coraz bardziej wulgarna, zachłanność nienasycona, a rozwiązłość występna”. Obustronne zauroczenie i namiętność zaowocowało potomstwem. W 1661 roku Barbara urodziła Karolowi II pierwsze z pięciorga (a niektórzy historycy twierdzą, że sześciorga) ich dzieci. Zakochany monarcha nigdy nie zakwestionował swojego ojcostwa. Straty moralne jakie w tej sytuacji ponosił prawowity małżonek wyrównał Karol II, wynosząc Rogera Palmera do godności hrabiego Castlemaine. Palmer spokojnie przyjął tytuł hrabiowski, wiedział, że na niego zasłużył, przymykając oko na romans żony.