Comtesse Du Barry.jpg Rozmiar 7 KB

Marie-Jeanne, Comtesse Du Barry (ur. 19 sierpnia 1743 - 8 grudnia 1793) – francuska kurtyzana, metresa króla Ludwika XV Burbona. Urodziła się jako Jeanne Bécu w Vaucouleurs, w Lotaryngii. Była nieślubnym dzieckiem Anny Becu, która najprawdopodobniej była kucharką. Jej ojcem był prawdopodobnie Jean Baptiste Gormand de Vaubernier - mnich. Podczas jej dzieciństwa jeden z kochanków jej matki zapłacił za edukację Jeanne w zakonie. Później, w wieku 15 lat, Jeanne przeniosła się do Paryża - tam używając imienia Jeanne Rancon pracowała jako asystentka w sklepie. Była bardzo piękną dziewczyną, więc w 1763 zainteresował się nią bogaty szlachcic - Jean du Barry. Jeanne została jego kochanką, a on uczynił z niej kurtyzanę znaną w najwyższych kręgach towarzystwa paryskiego (zw. Mademoiselle Lange lub l'Angel - Anioł) i utrzymankę kilku bogatych panów. Na początku służyła jako kurtyzana Louis François Armand du Plessis, księciu de Richelieu. Jeanne w 1768 poznała samego króla Ludwika XV i szybko odkryła, że ma na niego wpływ. Niestety, dopóki nie miała jakiegoś tytułu, nie mogła zostać oficjalną metresą królewską, czego bardzo pragnęła. Problem ten rozwiązano wydając ją za mąż, za brata Jeana du Barry, hrabiego Guillaume du Barry, w 1769. Dzięki temu 2 kwietnia 1769 została zaprezentowana rodzinie króla, na dworze w Wersalu.
Znana była ze swojego miłego usposobienia i poparcia dla artystów, zaś działania króla (kolejne bogate i ekstrawaganckie prezenty) powodowały, że z dnia na dzień stawała się coraz bardziej niepopularna.
Kiedy na dworze zamieszkała młoda Maria Antonina Austriaczka, żona delfina Francji, Jeanne starała się zaprzyjaźnić z dziewczyną. Maria Antonina wychowana na austriackim dworze swojej religijnej matki, otwarcie okazywała Jeanne swoją niechęć, a wręcz nienawiść.
Król Ludwik XV umarł w maju 1774, a przed śmiercią chcąc wyspowiadać się i otrzymać odpuszczenie grzechów, musiał oddalić z dworu swoją ukochaną Jeanne. Du Barry trafiła do klasztoru Pont-au-Dames, ale na wypadek gdyby król wyzdrowiał, w Wersalu czekał specjalnie powóz, który miał przywieść ją z powrotem. Król zmarł, a ona 2 lata później przeniosła się do swojego Château de Louveciennes, gdzie stała się kochanką i Henry'ego Seymoura i księcia de Brissac. W 1792 Jeanne odbyła kilka podróży do Londynu, pod pozorem odzyskania ukradzionej biżuterii, ale podejrzewano, że wspomaga finansowo emigrantów, którzy schronili się tam po wybuchu rewolucji francuskiej. W 1793 została aresztowana przez Trybunał Rewolucyjny w Paryżu, pod zarzutem zdrady. W więzieniu dzieliła celę z Grace Elliott, metresą Filipa Égalité. Po procesie, 8 grudnia 1793 została zgilotynowana na Placu Concorde. Próbowała wykupić swoje życie i wyjawiała gdzie schowała swoje klejnoty i resztę dobytku. W drodze na gilotynę, w przeciwieństwie do królowej Marii Antoniny, Jeanne całkiem się załamała i zaczęła płakać i krzyczeć, żeby jej nie krzywdzić.